Van oorsprong ben ik bedrijfseconoom. Maar ik kreeg 2 jaar geleden het ‘tekenvirus’ te pakken naar aanleiding van een boeiende tv-serie over Leonardo da Vinci. Zijn werken, vooral de tekeningen, en de verhalen daarachter boeide mij. Hoe kan een bedrijfseconoom een beetje ‘kunstenaar’ worden? Ik heb toen een potlood en een gum gekocht en ging aan de slag. Eerst heel lang goed kijken, dan lang nadenken en vervolgens doen: de eerste ‘lijnen’ neerzetten. En dat bij ieder werk, groot of klein, blijven herhalen.

Ik teken graag met grafiet en pastelkrijt. Later volgden verf en kwasten. Het schilderen met acryl en olieverf doe ik vanaf maart 2020.

Ik heb vroeger nooit getekend. Ik ben meestal met cijfers bezig. Wel altijd op een ‘creatieve’ en originele manier.

Portretteren vind ik boeiend. Waarom? Een uitdaging waar alles in zit. Mensen zijn letterlijk en figuurlijk ‘ingewikkelde’ wezens. Mensen vertellen verhalen via hun gelaatsuitdrukkingen en lichaamshouding. Een emotie en karakter weergeven rekening houdend met een bepaalde gezichtspunt, lichtval, vorm en houding is een puzzel. Dat verhaal vertellen is iedere keer weer anders. “Ogen zijn het venster van de ziel”, is waar. Maar volgens mij is er nog veel meer. De ‘ziel’ wil ik vangen door ‘3x te kijken, 2x te denken en dan pas 1x trefzeker te doen’.